بررسی رابطه بین تصمیم گیری مشارکتی، رفتار شهروندی سازمانی با توانمندسازی کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه به تعداد 480 نفر میباشد و نمونه تحقیق متشکل از 214 نفر کارمند زن و مرد در سال 1389 میباشد که با شیوه نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیر تصمیم گیری مشارکتی از پرسشنامه تصمیم گیری مشارکتی مارکولین و مشانکو 1990 حاوی 14 سوال و برای سنجش متغیر رفتار شهروندی سازمانی از پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف و همکاران 1988 شامل 18 سوال و برای سنجش توانمندسازی کارکنان از پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر 2006 حاوی 12 سوال استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی مانند شاخص های گرایش مرکزی (نما، میانه و میانگین)، شاخص های پراکندگی (دامنه تغییرات، واریانس و انحراف معیار) و آمار استنباطی شامل آزمون کولموگراف- اسمیرنف، رگرسیون چندگانه و جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار آماری spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که متغیر توانمندسازی نقش میانجی در رابطه بین تصمیم گیری مشارکتی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دارد و بین تصمیم گیری مشارکتی و توانمندسازی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، همچنین بین رفتار شهروندی سازمانی و توانمندسازی کارکنان نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.